Zespół pałacowy w dawnym majątku ziemskim.
Cały teren dworski zajmuje ponad 50 ha.
Pałac składa się ze starszego parterowego korpusu drewnianego zbudowanego przez Bułharynów w 1839 r. i przybudowanego doń w 1905 r. przez Sieheniów dwukondygnacyjnego korpusu murowanego z dwoma wieżami, utrzymanego w stylu neogotyckim.
Jedna z wież jest czworoboczną, druga cylindryczna.
Obie są trójkondygnacyjne i zwieńczone krenelażami.
Główne wejście, pozostawione przy starej części pałacu, otrzymało jednak formę neogotyckiego ganku z ostrołukowym portalem, czterema pinaklami i krenelażem.
Pałac otacza park krajobrazowy o powierzchni ok. 6 ha, położony nad brzegiem rz. Zelwianki i utworzonego przez nią stawu.
Rośnie tu wiele gatunków egzotycznych. Topolowa aleja łączy teren dworu z dawnym folwarkiem, gdzie zachowały się drewniane i murowane zabudowania gospodarcze z XIX i XX w.
|
Białoruś 2004