Zespół pałacowy w dawnym majątku Niemcewiczów.
Barokowy pałac został zbudowany w l. 70-tych XVIII w. przez Marcelego Niemcewicza, ojca poety Juliana Ursyna Niemcewicza.
Jest to piętrowy siedmioosiowy budynek o zwartej bryle, nakryty wysokim łamanym dachem z dwiema lukarnami.
Do boków pałacu przylegają dwa cofnięte do tyłu alkierze.
Oś główna elewacji frontowej zaznaczona jest parą podwójnych pilastrów i niedużym niskim portykiem o dwóch czworobocznych filarach dźwigających balkon.
Bardzo podobnie wygląda elewacja ogrodowa, z tym, że jest ona znacznie szersza, ze względu na oba alkierze tworzące jedną linię z tylną elewacją i tym samym rozszerzające ją o dwie osie.
Nie ocalały inne budowle zespołu pałacowego: oficyny, brama wjazdowa i kaplica.
Zachował się natomiast park regularno-krajobrazowy o powierzchni ok. 5 ha, i wydłużonym rozplanowaniu symetryczno-osiowym z aleją centralną i okrężną aleją peryferyjną.
W parku rosną liczne gatunki egzotycznych drzew i krzewów.
|