W XV w. było już 24 klasztory. Do rozkwitu Meteorów w czasie walk z Turkami przyczynił się Joazaf, syn Symeona, króla Serbii. W czasach niewoli tureckiej klasztory były ostoją religii, kultury i języka greckiego. Od XIX w. zaczęły podupadać. Wszystkie zostały opuszczone. Dziś zamieszkałe jest ponownie 5 z nich. Zachowało się 11, w tym 4 udostępnione do zwiedzania. Ongiś można było do nich dotrzeć tylko za pomocą długich drabin lub dać się wciągnąć na linie.

Do najsłynniejszych obiektów należą: Wielki Meteoron wzniesiony w latach 1387-1388 (cenne wyposażenie, w tym freski przedstawiające prześladowanie chrześcijan w Rzymie), klasztor Przemienienia Pańskiego (Methamorphoeos) z XIV w. z freskami z XVI w., klasztorów Św. Varlaama z ok. 1350 z freskami szkoły kreteńskiej (XVI w.), posiadajcy bibliotekę i ogród, a także wiekowy system służący do wciągania ciężarów i ludzi, klasztor Roussanou (ok. 1380, przebudowa XVI w.), klasztor Św. Trójcy (Ayias Triados) z XV-XVII w., klasztor św. Stefana (XIV-XVIII w.).

Zespół wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO.