Rozwój miasta związany był w przeszłości z tym, że miasto stanowiło siedzibę Zakonu Templariuszy, którzy do 1249 r. usunęli Arabów z terenu całej Portugalii. Najcenniejszym zabytkiem miasta jest klasztor Zakonu Chrystusowego (Mosteiro de Christo) budowany od 1159 r. do XVI w., to szczytowe osiągnięcie architektury czasów wojskowej, religijnej i kolonialnej potęgi Portugalii. To właśnie tutaj, swą siedzibę miał zakon templariuszy. Kolejni Wielcy Mistrzowie upiększali i rozbudowywali klasztor zatrudniając najwybitniejszych artystów sztuki romańskiej, manuelińskiej i renesansowej. Głównym obiektem rozległego kompleksu jest rotunda (Charola) pochodząca z XII wieku, wzorowana jest na jerozolimskiej Bazylice Grobu. Wiele wskazuje, że templariusze uczestniczyli we mszy, siedząc na koniach.
W skład kompleksu klasztornego wchodzą także m.in. XII-wieczny oktagonaly kościół, budynki klasztorne z XV i XVI w. oraz fortyfikacje. Najsłynniejszą atrakcją klasztoru w Tomar są bogato zdobione okna na głównej fasadzie sali Kapituły. Okna w całej okazałości można podziwiać z dachu klasztoru św. Barbary, sąsiadującego z krużgankami.

Ratusz miejski pochodzi z XVII w., synagoga jest zabytkiem XV w., kościoły Jana Chrzciciela (Sao Joao Baptista), i mariacki (Nossa Senhora da Conceiçăo) zostały wybudowane w XV-XVI w. W mieście organizowane są (od XIV w.) tzw. procesje Święta Koszy, podczas których kilkaset dziewcząt ubranych na biało niesie na głowie pokaźnej wielkości konstrukcje w formie koszy z gołębiami - symbolami Ducha Świętego.