Hiszpania-Portugalia WŁOCHY GENUA
Genua, Genova, miasto w północno - zachodnich Włoszech, stolica regionu Liguria,
największy port morski Włoch, duży ośrodek przemysłowy, kulturalny, akademicki. Położone nad Zatoką
Genueńską u podnóża Apeninu Liguryjskiego. 722 tys. mieszkańców (1991).W starożytności miasto było głównym ośrodkiem Ligurów, w 220 r. p.n.e. zostało zajęte przez Rzymian. W X w. Genua stała się wolną republiką. W XII-XIII w. miasto wyrosło, obok Wenecji, na największą handlową potęgą morską w basenie Morza Śródziemnego. W tym czasie Genua podporządkowała sobie m.in. wyspę Korsykę oraz założyła kolonie na Krymie. W 1381 r. miasto zostało uzależnione od Wenecji i rozpoczął się jego powolny upadek. W 1797 r. Genuę opanował Napoleon, w 1805 r. została bezpośrednio przyłączona do Francji, zaś po klęsce Napoleona w 1815 r. weszła w skład Królestwa Sardynii. W XIX w. Genua rozwijała się jako ośrodek przemysłowy. W mieście zachowało się stosunkowo dużo zabytków z epoki rzymskiej (ruiny budowli, rzeźby). Rozpościerające się 35-kilometrowym pasem wzdłuż wybrzeża miasto wspina się na kilka kilometrów w głąb gór. Dzięki temu występują tu samoistne atrakcje jakimi są kolejki zębate. W górnych partiach stoków górskich rozsiadły się obecnie dzielnice willowe. Leżąca w dole dzielnica portowa żyje ze swych kontrastów: z jednej strony nowoczesne ulice handlowe, zaś z drugiej - małe i strome uliczki staromiejskie. Palazzo Reale. Dawny pałac królewski z XVII w. Z oszklonych galerii i okien o łukowatych kształtach, kiedyś rozciągał się widok na morze. W budynku panuje atmosfera letniego pałacu wypoczynkowego. Tworzy ją również wystrój: elastyczna drewniana podłoga w sali balowej, radosna, lekka dekoracja, i rokokowe stropy, pełne unoszących się w powietrzu postaci. Dom Krzysztofa Kolumba posiada pamiątki po urodzonym w Genui w 1451 r. odkrywcy. |