Od Meksyku do KostarykiHondurasCopán
Miasto Majów położone w zachodniej części Hondurasu nad rzeką Río Copán. Tereny te były zamieszkiwane od ok. 1000 r. p.n.e. Największy
rozkwit miasta przypada na okres od V do VIII w. Miasto zostało opuszczone po 900 r. Ruiny zostały odkryte w XVI wieku. W 1839 amerykański
badacz John Lloyd Stephens zakupił ruiny i wraz z rysownikiem angielskim Frederikiem Catherwoodem rozpoczęli penetrację ruin.
Systematyczne prace archeologiczne prowadzone są od 1953 roku. Na podstawie prowadzonych badań szacunkowa liczba mieszkańców Copán z okresu
świetności to 200 tys. osób. Było to jedno z największych i najważniejszych miast Majów. Centrum ceremonialne otoczone było dzielnicami
mieszkalnymi, których liczba określana jest na 16.
W centrum znajdowały się świątynie zbudowane na piramidach schodkowych, zespoły pałacowe, pięć wielkich dziedzińców oraz boisko do gry
w pelotę. Najokazalsze schody prowadzące do centrum, zwane Schodami Hieroglifów, zbudowane zostały z 63 stopni o wysokości 45 cm i 16,0 m
szerokości, na których wyryto 2500 znaków (część schodów zapadła się w XIX w, są odtwarzane). Jest to najdłuższy zabytek piśmiennictwa
Majów i zarazem najbardziej znany zabytek Copán. Reliefy wyryte na podstopnicach przedstawiają sceny z życia kolejnych władców. W północnej
części Copán można podziwiać 20 stel (w mieście zachowało się 38 stel wykonanych z tufu wulkanicznego. Są to pomniki kolejnych władców
w strojach ceremonialnych.
Las Sépulturas to zespół urbanistyczny miasta złożony z domów i rezydencji (widoczny podział na różne klasy społeczne). Los Sapos, to kompleks przeznaczony dla kobiet w trakcie porodu - rodzaj miejskiego szpitala żeńskiego. Posągi na Głównym Placu. Ustawione wzdłuż szerokiej alei prowadzącej na Główny Plac oraz na samym placu, pochodzące głównie z okresu od 613 do 738 roku (okres panowania króla Dymu Imix oraz króla 18 Królik) przedstawiają Królika 18 oraz innych władców. Prawdopodobnie były one początkowo pokryte polichromią, o czym świadczą resztki pigmentu na posągach. Ołtarz Q. Jednym z kluczowych elementów dzielnicy centralnej (zwanej akropolem) jest tzw. Ołtarz Q, na którym przedstawiono 16 siedzących postaci, po czterech w każdym z głównych kierunków geograficznych. Są to królowie z dynastii, która panowała w państwie Copan pomiędzy rokiem 426 a 820, tj w okresie tzw. "złotego wieku". Plac do gry w piłkę (Juego de pelota) to nie miejsce rozrywki. Gra była rozgrywana przez królów lub kapłanów i miała znaczenie rytualne. Boisko, jedno z największych znalezionych w miastach Majów, położone na południe od Głównego Placu, ozdobione jest na jednej ze ścian, rzeźbionymi głowami papug ara. Schody z hieroglifami. Położone na południe od boiska, "schody hieroglifów" zawierają najdłuższe umieszczone w jednym miejscu prekolumbijskie inskrypcje na kontynencie. Na 72 stopniach znajdziemy ponad 1250 hieroglifów dotyczących historii "państwa" i jego władców do roku 755.
|
Akropol, złożony z zespołu piramid, wewnętrznych podwórzy, centralnie położonego głównego placu (serce miasta) oraz świątyni (w tym
słynnej Rosalilla wraz ze znajdującą się pod nią wcześniejszą świątynią).
Muzeum. W sierpniu 1996 r., honduraski Instytut Antropologii i Historii oraz Honduraski Instytut Turystyki zainaugurowali
działalność Muzeum Rzeźby w Copan. To największe i najnowocześniejsze przedsięwzięcie muzealne w Ameryce Środkowej. Największym eksponatem
i dumą muzeum jest czterokondygnacyjna, w pełni odtworzona świątynia zwana "Rosalila" - replika świątyni, której szczątki odkopano
w pobliżu Akropolu.