Centrum dzisiejszego miasta jest gęsto zabudowane. Wąskie ulice i domy stojące jeden przy drugim musiały zmieścić się w obrębie dawnych murów obronnych. Obecnie z 13 bram w stylu mauretańskim pozostały tylko dwie: La Ermita i Arco de San Juan. Miasto doskonale się nadaje do zwiedzania na piechotę; wiele obiektów stoi blisko siebie, a samo miasto rozplanowano na prostokątnej siatce: ulice parzyste wiodą z północy na południe, a nieparzyste ze wschodu na zachód.

Ocienione wawrzynem zocalo, czyli Plaza de la Independencia, zachęca do przechadzki i jest dobrym miejscem na rozpoczęcie spaceru. Po wschodniej stronie stoi masywna Catedral de San Ildefonso o surowym choć eleganckim wyglądzie. Wzniesiono ją z kamieni pozostałych po rozebranej świątyni, która poprzednio stała w tym miejscu. Casa de Montejo wznosi się po południowej stronie placu. Dom postawił w połowie XVI w. zdobywca Meridy, Francisco de Montejo el Mozo. Jego potomkowie mieszkali tu do lat 80. XX w. Na misternej fasadzie widnieje dwóch konkwistadorów stojących na głowach pokonanych Indian. Nad każdym oknem umieszczono herb rodziny Montejo.

W XIX wiecznym Palacio de Gobierno przy północnym krańcu placu można podziwiać imponujące malowidła ścienne przedstawiające historię Jukatanu wykonane przez Fernandfa Castra Pacheca. Przecznicę dalej, na rogu Calle 58, w Museo de la Ciudad mieszczącym się w dawnym kościele San Juan de Dios (św. Jana Bożego) zgromadzono zabytkowe fotografie. We wnętrzu franciszkańskiej Iglesia de la Tercera Orden (zwanej też Iglesia de Jesus) warto zwrócić uwagę na panoramiczny obraz przedstawiający oficjalną wizytę, jaką złożył konkwistadorowi Montejo Tutul Xiu, władca Majów z Mani. Dwie wysokie wieże są pokryte gontami zwiniętymi pod krzyżami.

We wspaniałym Palacio Canton mieści się obecnie Museo de Antropologia e Historia poświęcone historii Jukatanu od czasów prehistorycznych, a także kulturze i obrzędom starożytnych Majów.