Południowo-zachodnia część Korsyki jest jednym z niewielu miejsc w Europie gdzie zachowały się imponujące
zespoły megalitycznych pomników - menhirów. Cześć megalitów ma własne twarze - grubo wyciosane oczy i nosy,
miecze na plecach.
STANTARI - Dwudziestu stojących mężczyzn. Stantari znajduje się na samym południu Korsyki. Robi
olbrzymie wrażenie. Prawie wszystkie posągi mają około 2 metrów wysokości. Ustawione są blisko siebie, jak
oddział prezentujących broń wojowników. Podobno powstały ok. 1800 r. p.n.e., lecz mimo upływu czasu na
wszystkich doskonale widać rysy twarzy i wykutą w kamieniu broń. Dwa posągi mają dodatkowo wyryte otwory
w głowach. Według naukowców umieszczano tam kiedyś drewniane rogi, tak jak u wikingów. Wszystkie menhiry
(niektóre już się przewróciły) stoją zwrócone z północy na południe.
Tuż obok Stantari znajduje się Dolmen de Fontanaccia (Diabelską Kuźnią), jest to typowa, bardzo
dobrze zachowana kamienna komora grobowa wybudowana około 4000 tysięcy lat temu. Sześć pionowych płyt
podtrzymuje granitowy blat.
PALAGGIU - kamienni wojownicy, to największe na Korsyce i w całym basenie Morza Śródziemnego
skupisko menhirów. W kilku rzędach stoi dokładnie 258 kamiennych słupów. Zaledwie trzy z nich - stojące obok
siebie, w pierwszym rzędzie - mają wyryte oczy, nosy, usta oraz zarysy trzymanej w dłoniach broni. Pochodzą
najprawdopodobniej z 1800 roku p.n.e., pomniki miały znaczenie magiczne i odstraszały intruzów.
FILITOSA. To prawdziwe zbiorowisko niesamowitych kamiennych pomników. Leży ok. 20 km od Propriano
i jest chyba jedynym miejscem w Europie gdzie zachowała się wioska i miejsce tajemniczego kultu sprzed
8000 lat. Cały obszar został odkryty dopiero pod koniec lat 40 naszego wieku, kiedy rolnik, do którego
należała ziemia przypadkowo odnalazł kamienne pomniki. Znajduje się tam kilkanaście wspaniałych
megalitycznych głazów zwanych Filitosa.
Ponumerowano je od I do XIII. Wiele z nich ma nie tylko oczy, usta i nosy, ale nosi wykutą w kamieniu broń
(miecze i sztylety). Miejsce zostało założone najprawdopodobniej przez ludzi, którzy żyli w kryjówkach
skalnych aż do czasu przybycia ze Wschodu megalitycznych żeglarzy (około 3500 p.n.e.). Właśnie oni byli
twórcami menhirów. Pierwsze posągi miały podobno znaczenie falliczne (kult płodności). Oczy, nosy i usta
pojawiły się dużo później. Około 1300 n.e. Filitosę podbili Torreńczycy i zniszczyli większość kamiennych
posągów.
|