powrót na początek   Sardynia-KorsykaFRANCJAKORSYKA
Korsyka, Corse, wyspa na Morzu Śródziemnym, pomiędzy Sardynią (od której oddziela ją cieśnina Bonifacio) na południu a Morzem Liguryjskim na północy. Powierzchnia 8722 km2.

Emblematem wyspy obecnym tu na każdym kroku jest Głowa Maura (Tete de Maure), którego pochodzenie nie jest znane.

Wybrzeże zachodnie rozczłonkowane, wschodnie słabo rozwinięte. Z południowego wschodu na północny zachód przebiega wysoki grzbiet górski (Monte Cinto - 2710 m n.p.m., Monte Rotondo - 2625 m), ze śladami plejstoceńskich zlodowaceń. Korsyka porozcinana jest głębokimi dolinami rzek.

Klimat śródziemnomorski. W dolnych partiach makia, wyżej występują silnie zdegradowane lasy kasztanowe, bukowe i sosnowe, sięgające do 1800 m n.p.m.

Ludność (Korsykańczycy) zajmuje się hodowlą owiec, uprawą winorośli, oliwek, rybołówstwem, a także obsługą turystyki.

Główne miasta i równocześnie porty: Ajaccio, Bastia.
Korsyka stanowi departament Francji.

Od XI do XIII w. Korsyka znajdowała się pod rządami arcybiskupstwa Pizy. Na wyspie powstały wtedy liczne romańskie kościoły zaprojektowane przez sprowadzonych tu toskańskich architektów. W 1284 r. spór o zwierzchnictwo nad wyspą wygrał handlowy konkurent Pizy - Genua, której autorytet został z kolei wystawiony na próbę siły przez Aragonię. W połowie XV w. sprawujący tu rządy Genueńczycy, nie mogąc opanować anarchii i odeprzeć najazdów muzułmanów, przekazali władzę na wyspie silnemu, posiadającemu własną armię Oficjum św. Jerzego. W celu zapobiegania dalszym najazdom mieszkańców Afryki Północnej na Korsykę, zbudowano wzdłuż wybrzeża rozległy system obronny z wieżami strażniczymi i cytadelami, który miał zarówno ostrzegać, jak i chronić przed ewentualnym niebezpieczeństwem. Korsykanie nieustannie dążyli do odzyskania autonomii. W 1755 r. po trwającej z przerwami 25 lat walce z rządami Genueńczyków, Korsykanie wywalczyli sobie niepodległość. Gdy ich przywódcą był Pascal Paoli (1725-1807) zwołano Zgromadzenie Narodowe, które opracowało i uchwaliło najbardziej demokratyczną konstytucję w ówczesnej Europie. Stolicą Korsyki zostało leżące w głębi wyspy miasto Corte. Ustanowiono system prawny, który miał zastąpić obowiązujące tu od wieków prawo vendetty, a także opracowany został system nauczania i powstał uniwersytet. Niestety wyspa odzyskała niepodległość na krótko. W 1768 r. Genua, która utraciła kontrolę nad Korsyką, przekazała zwierzchnictwo swemu sprzymierzeńcowi, królowi Francji Ludwikowi XV. Rok później jego oddziały rozgromiły armię Paoliego. Od tamtej pory do dziś zwierzchnictwo nad wyspą sprawuje Francja. W latach 1794-1796 Korsyka znalazła się pod panowaniem angielskim, a w latach 1940-1943 dostała się pod okupację niemiecką i włoską.


Powrót