W 1291 r. miasto zostało sprzedane Habsburgom, a w 1332 r. przyłączyło się do Związku Szwajcarskiego. W okresie reformacji Lucerna należała do najsilniejszych w kraju ośrodków katolicyzmu (działalność Jezuitów). XVI-wieczny Pałac Rycerski został przekształcony w siedzibę kolegium jezuickiego.

Późnorenesansowy Stary Ratusz (Altes Rathaus) został zbudowany w latach 1599-1603. Barokowy kościół Jezuitów wzniesiono w latach 1667-1678. XIII-wieczny kościół Franciszkanów został przebudowany w XVI w.

Kryty drewniany most Kappellbrücke (Most Klasztorny) wzniesiony w 1333 roku, będący największą chlubą miasta, spłonął w 1993 roku i został odbudowany. Pod odbudowanym dachem znajdują się malowidła przedstawiające sceny z historii narodowej i regionalnej. Są to kopie oryginałów pędzla Heinricha Wägmanna z 1614. Młodszy - Spreuerbrücke (Most Młyński) z 1408 r. jest również pokryty malowidłami, które powstały w latach 1625-35. Twórca tych wizerunków Caspar Meglinger wybrał dość makabryczny temat "Taniec Śmierci".

Baszta zegarowa, czyli Zeitturm to jedna z najstarszych wież zegarowych, a mechanizm zegara pochodzi z około 1400 roku.

Pomnik Lwa Lucerny dłuta Lucasa Ahorna upamiętnia gwardzistów szwajcarskich Ludwika XVI, poległych w obronie Marii Antoniny podczas Wielkiej Rewolucji Francuskiej w 1792 r. Mark Twain nazwał go najsmutniejszym i najbardziej wzruszającym kamieniem świata.

W mieście znajdują się liczne muzea, m.in. komunikacji, Picassa (litografie mistrza) i Wagnera, który jest jedną z wielu sławnych osób, które wspięły się na wierzchołek góry Pilatus. Od 1938 r. w Lucernie gości Międzynarodowy Festiwal Muzyki Klasycznej.