Zermatt nazywany jest "doliną bez samochodów". Nazwa ta wzięła się stąd, że poza pojazdami uprzywilejowanymi do doliny nie mogą wjeżdżać żadne samochody. Zakaz ten spowodowany jest ochroną środowiska wymuszoną ukształtowaniem terenu. Dolina ta jest bardzo długa i wąska, w związku z czym mieszkańcy obawiali się, że spaliny osiadać będą w jej dolnej części, co pozbawi ich czystego powietrza. Z tego powodu, turyści muszą dojeżdżać do Zermattu z sąsiednich wiosek.

Utrudnienia w ruchu motoryzacyjnym nie odstraszają miłośników narciarstwa. Rokrocznie tysiące entuzjastów wybierają Zermatt za miejsce swojego zimowego urlopu. Trudno się im dziwić. Jest tutaj bowiem wszystko, o czym narciarz może marzyć: duży wybór tras dla turystów o każdych umiejętnościach, dobre warunki śniegowe, duża ilość dni słonecznych, dobre warunki śniegowe i pogodowe. Kolejnym, ogromnym atutem są niepowtarzalnie piękne widoki górskich szczytów. Większość wierzchołków górskich otaczających teren narciarski przekracza 4000 m n.p.m. Sam teren narciarski jest najwyżej położonym w Europie - dochodzi do wysokości 3989 m n.p.m. Trudno się więc dziwić, że rokrocznie ściągają tutaj nieprzeliczone rzesze narciarzy. Przygotowano dla nich ogromną infrastrukturę turystyczną.

Matterhorn, Mont Cervin, Monte Cervino, jeden z wyższych wierzchołków Alp Pennińskich, położony na granicy Szwajcarii i Włoch. Wysokość 4478 m n.p.m.

Matterhorn uważany bywa za najpiękniejszy szczyt w Alpach, a nawet na świecie, jego niepowtarzalna, strzelista sylwetka jest efektem podcinania szczytu ze wszystkich stron przez lodowce. Uważany w przeszłości za niedostępny, został zdobyty w 1865 (najłatwiejszą północno-wschodnią granią) przez wyprawę E. Whympera, podczas której w czasie zejścia zginęli czterej z siedmiu zdobywców szczytu. Przejście sławnej północnej ściany Matterhorn (pokonanej w 1931 przez braci F. i A. Schmidów) uchodzi za nobilitację wśród alpinistów.