KOŚCIÓŁ P.W. ŚW. ANNY I ŚW. STANISŁAWA BISKUPA
zbudowany ok. 1550 r. z fundacji kasztelana sandomierskiego, Stanisława Maciejowskiego z Chodla, konsekrowany w 1595 r. przez biskupa
chełmskiego Stanisława Gomolińskiego. Świątynia została zniszczona w czasie najazdu szwedzkiego. Odbudowali ją i wyposażyli wojewoda
wołyński Atanazy Miączyński i jego żona. W 1870 r. kościół został skonfiskowany przez rząd carski i przekazany Cerkwi prawosławnej.
Nowi właściciele dokonali znacznej przebudowy. Świątynię odzyskano w 1920 r. Po II wojnie światowej popadała powoli w ruinę i tak pozostaje
do dziś. Jest to budowla murowana z cegły, jednonawowa, z główną fasadą zakończoną renesansowym frontem, przed którym znajduje się
obszerny przedsionek z zachowanymi fragmentami renesansowych portali. Boczne skrzydło nawy dobudowano w 1875 r., przez co zmieniła się
pierwotna struktura kościoła. Zabytek w ruinie, pozbawiony dachów i sklepień.
CERKIEW P.W. ŚW. PARASKEWY.
Wzniesiona w 1723 r. z cegły, nakryta wysokim, czterospadowym dachem zwieńczonym sygnaturką. Ściany ozdobione pilastrami i biegnącym wokół
gzymsem. Na terenie przycerkiewnym stoi trzykondygnacyjna drewniana dzwonnica, zbudowana na planie kwadratu, z namiotowym dachem pokrytym
gontem. W dwóch górnych kondygnacjach otwarte arkady, typowe dla budownictwa ludowego. Przy cerkwi znajduje się także dom mieszkalny
i pomieszczenia gospodarcze. Całość zabytku jest interesującym połączeniem elementów barokowych i ludowych.
|