Kościół uszkodzony w czasie I wojny światowej, restaurowany w okresie międzywojennym, kiedy zmieniono rozmiary i formy hełmów. W 1951 r., po "wyrównaniu" granicy między Polską a Związkiem Radzieckim, parafianie uhnowscy wywieźli znaczną część wyposażenia swojej świątyni (m.in. całe ołtarze i ambonę) do Dynisk, Tarnoszyna i Tomaszowa Lubelskiego. Kościół został zamieniony na magazyn, a obecnie jest opuszczony i znajduje się w stanie daleko posuniętej ruiny. Budowla jednonawowa, z węższym i niższym prezbiterium, zamkniętym za pomocą prostych ścian. Fasada skomponowana z ryzalitowanych, trójpolowych elewacji frontowych. Górne kondygnacje wież wzniesione na planie ośmioboku i są zdobione pilastrami toskańskimi. Wnętrza są przykryte sklepieniami kolebkowymi. Nawa trójprzęsłowa, przęsło frontowe mieści rozbudowane empory muzyczne ujęte masywnymi wieżami. Granice pomiędzy nawą i prezbiterium zaznaczono masywnymi arkadami tęczowymi. Ściany boczne nawy oraz ściany prezbiterium zostały wzmocnione od wewnątrz masywnymi filarami, między którymi rozpięto szerokie arkady.