Zachowały się tu pozostałości mieszkań skalnych oraz wiosek wzniesionych na szczycie Mesy i w dnach kanionów. Osiedla skalne, od jednopomieszczeniowych po skomplikowane i rozbudowane struktury wzniesione pod ogromnym nawisem skalnym płaskowyżu, zachowały się dzięki dogodnym warunkom klimatycznym, dostarczając cennych informacji na temat życia ludu Anasazi.

Jedną z największych i najbardziej znanych ruin tego regionu jest tzw. Pałac Klifowy. Składa się z ponad 200 pomieszczeń mieszkalnych, 23 owalnych konstrukcji ceremonialnych zwanych "kivas", licznych obiektów magazynowych i otwartych dziedzińców. Do ciekawych obiektów należą wysokie, okrągłe wieże używane, jak się sądzi, do celów ceremonialnych lub obserwacyjnych. Wielkie "kivas" - obszerne pomieszczenia podziemne - służyły zapewne do odprawiania ceremonii religijnych lub innych spotkań wspólnoty.

W pobliskich kanionach odkryto liczne tarasy uprawne i owalne zagłębienia, prawdopodobnie zbiorniki wodne, wznoszone przez mieszkańców w celu magazynowania gleby i wody w jałowej, skalnej okolicy. Oprócz zabytków architektury Anasazi zostawili po sobie charakterystyczną czarno-biało zdobioną ceramikę, uważaną za najlepszy tego rodzaju wyrób na północ od Meksyku. Niewielkie pozostałości tkanin wskazują na wysoko rozwinięte tkactwo. Z przyczyn do końca nie wyjaśnionych (osuszenie klimatu, skrajne wyjałowienie gleby) ok. 1300, mieszkańcy opuścili Mesa Verde.