Kościół katolicki p.w. Św. Trójcy.
późnobarokowy, wybudowany w l. 1764-82, gruntownie przebudowany w l. 1902-08 wg projektu wileńskiego
architekta Adama Dubowika, nieprzerwanie czynny.
Świątynia trójnawowa z transeptem i wydłużonym, półkoliście zamkniętym prezbiterium. Ozdobą kościoła jest
piękna dwuwieżowa fasada, bogato zdobiona wiązkami pilastrów, gzymsami o falistych liniach i wysokim
parawanowym szczytem z wolutami.
Smukłe czterokondygnacyjne wieże o ściętych narożnikach nakryte są niskimi hełmami.
Wnętrze nakrywa sklepienie kolebkowe z lunetami, nawy boczne mają sklepienia krzyżowe.
Podłoga wyłożona kolorowymi ceramicznymi płytami. Cennym elementem wyposażenia jest czczony niegdyś jako
cudowny obraz MB z Dzieciątkiem z poł. XVII w., w srebrnej sukience z k. XVIII w., pochodzący z kościoła
karmelitów w Głębokiem oraz regencyjna ażurowa ambona z 2 ćw. XVIII w.
Kościół i klasztor karmelitów.
Wczesnobarokowe, fundacji wojewody mścisławskiego Józefa Korsaka, zbudowane w l. 1639-54, w 1735 r.
przebudowane wg planów znanego architekta Jana Krzysztofa Glaubitza w stylu baroku wileńskiego.
Świątynia jest trójnawową bazyliką z krótkim transeptem. Wieże fasady, o czterech zwężających się ku górze
kondygnacjach, nakryte barokowymi hełmami, opięte wiązkami pilastrów, wygiętymi profilowanymi gzymsami
i półkoliście zamkniętymi niszami, ujmują wysoki parawanowy fronton.
Do świątyni przylega trójskrzydłowy, trójkondygnacyjny klaszor. W 1812 r. w jego murach przez kilka dni
kwaterował Napoleon.
Przed świątynią znajduje się trójprzelotowa późnobarokowa brama z ozdobnym frontonem.
|