Sobór prawosławny p.w. św. Aleksandra Newskiego. Późnoklasycystyczny, wzniesiony w l. 1864-68 na mogile kilkuset żołnierzy rosyjskich poległych podczas bitwy z wojskami napoleońskimi stoczonej pod Kobryniem 15 lipca 1812 r. Pomnik upamiętniający bitwę znajduje się na pobliskim placyku. Świątynia upamiętniająca poległych oraz zniesienie pańszczyzny w 1861 r. została zbudowana przez rząd carski ze środków zgromadzonych z konfiskaty majątków uczestników powstania styczniowego. Cerkiew wzniesiono na planie krzyża. W narożach pomiędzy ramionami korpusu znajdują się czworoboczne przybudówki. Nad skrzyżowaniem naw wznosi się kopuła na ośmiobocznym bębnie, a nad przybudówkami - czworoboczne wieżyczki z mniejszymi kopułkami.

Cerkiew prawosławna p. w. św. Mikołaja. Drewniana, zbudowana w poł. XVIII w. poza Kobryniem nad brzegiem Muchawca, w 1841 r. przewieziona do miasta i ustawiona w obecnym miejscu. Świątynia na planie prostokąta, z pięcioboczną częścią ołtarzową. Fasadę zdobi podcieniowa nisza wsparta na dwóch kolumienkach, częściowo zasłonięta dobudowanym po II wojnie światowej przedsionkiem. Nad nawą wznosi się kopuła na ośmiobocznym bębnie. Obok cerkwi trójkondygnacyjna dzwonnica z niewielką kopułką.

Dworek miejski, zwany Domem Suworowa. Klasycystyczny, zbudowany w 1794 r. W r. 1197 i 1800 mieszkał tu słynny rosyjski wódz Aleksander Suworow, właściciel pobliskiego majątku Klucz Kobryński. W 1860 r. w dworku mieszkał przyszły dyktator powstania styczniowego Romuald Traugutt. Dworek jest budynkiem parterowym, na planie prostokąta, nakrytym wysokim, czterospadowym gontowym dachem. Centrum fasady akcentuje czterokolumnowy ganek z trójkątnym frontonem. Po obu stronach ganku znajdują się dwie armaty z 1812 r. Podobny ganek znajduje się od strony podwórza. Okna zaopatrzone są w okute okiennice.