Kościół katolicki p.w. św. Andrzeja
późnobarokowy, zbudowany w 1775 r. Jest to świątynia jednonawowa, na planie prostokąta. Ozdobą
świątyni jest wspaniała, silnie profilowana, falista, kilkakrotnie załamana linia fasady, podkreślona
złożonymi pilastrami, bogatymi gzymsami i niszami. Fasadę flankują równie bogato zdobione dwie wieże
ustawione do niej pod kątem, co dodatkowo zwiększa plastykę frontu świątyni i nadaje jej bryle
lekkość i fantazję.
Górne kondygnacje wież są smukłe, zwieńczone hełmami z latarniami, a pomiędzy nimi znajduje się
profilowany szczyt z wolutami. Elewacje boczne rozczłonkowane są za pomocą silnie wydłużonych
otworów okiennych i znajdujących się pomiędzy nimi pilastrów. Nawę nakrywa sklepienie kolebkowe
z lunetami. Głównym elementem wystroju rokokowego wnętrza jest stiukowy ołtarz główny w formie
portyku z podwójnymi kolumnami korynckimi, zwieńczony trójkątnym frontonem, nad którym rozmieszczone
są rzeźby aniołów. W ołtarzu znajduje się obraz MB Żyrowickiej - współczesna malarska kopia słynącego
łaskami wizerunku znajdującego się w klasztorze prawosławnym w pobliskich Żyrowicach.
Na ścianie szczytowej nad wejściem oraz na bocznych ścianach prezbiterium zachowały się późnobarokowe
freski z kompozycjami na tematy biblijne. Przed kościołem znajduje się trójprzelotowa, nakryta
daszkiem brama ozdobiona pilastrami i gzymsem kostkowym.
Synagoga
barokowa, zbudowana w 1642 r. Jest to bardzo cenny, jedyny zachowany na Białorusi zabytek kultury
żydowskiej z tego okresu. Synagoga, z nawą główną na planie kwadratu, krytą dachem dwuspadowym,
ozdobiona jest pięknym, profilowanym, bogato zdobionym szczytem. Okna wysokie, wydłużone, zamknięte
łukowato. Z boków budynku dobudowane są dwie niskie "nawy boczne" z pomieszczeniami
pomocniczymi. Przed wejściem do świątyni znajduje się przybudówka z późniejszego okresu. We wnętrzu
głównej sali zachowała się bima wsparta na czterech filarach.
Kościół i klasztor bernardynek,
fundowane w 1645 r. Barokowy kościół p.w. Niepokalanego Poczęcia NMP został zbudowany w l.
1664-70, na miejscu spalonego drewnianego kościoła fundowanego w 1645 r. Jest to budowla jednonawowa,
na planie prostokąta, z półkoliście zamkniętym prezbiterium i dwiema niskimi zakrystiami.
Nad wejściem wznosi się masywna, czworoboczna trójkondygnacyjna wieża. Zdobią ją nisze i narożne
pilastry.
Cenne rokokowe wyposażenie pochodzi z l. 1751-64. Składają się na nie: dwukondygnacyjny ołtarz główny
wykonany w 1759 r., cztery ołtarze boczne i ambona ozdobione stiukowymi ornamentami
i rzeźbami, a także stiukowy konfesjonał. Spośród licznych obrazów wyróżnia się obraz MB
Zwycięskiej z 1 poł. XVII w. oraz obraz "Chrystus u słupa" z poł. XVII w.
|