Kościół katolicki p.w. Św. Trójcy.
Rokokowy, fundacji właściciela miejscowych dóbr podskarbiego litewskiego Stanisława
Poniatowskiego (ojca króla), wybudowany w 1733 r.
W 1938 r. w krypcie kościoła złożono przewiezione z Petersburga szczątki zmarłego w 1798 r.
ostatniego króla Polski Stanisława Augusta Poniatowskiego.
W 1989 r. ekshumowane szczątki króla (nie znaleziono kości, jedynie fragmenty szat i trumny), zbadane
przez specjalną komisję pod przewodnictwem prof. Aleksandra Gieysztora, przewieziono na Zamek
Królewski w Warszawie, a w 1995 r. uroczyście pochowano je w krypcie katedry warszawskiej.
Kościół jest świątynią o kompozycji centralnej, wzniesioną na planie kwadratu ze ściętymi narożami.
Elewacje wieńczą łukowe naczółki, na których stały niegdyś figury czterech Ewangelistów.
Okna zamknięte półkoliście, okrągłe i owalne, w bogatej oprawie.
Ściany dekorują pary pilastrów oraz rozbudowane gzymsy.
Wejście wiedzie przez niewielki przedsionek dobudowany po 1876 r.
We wnętrzu kościoła jego naroża zajmują cztery obudowane klatki schodowe, co tworzy plan krzyża greckiego.
W bogatym rokokowym wystroju wnętrza wykorzystano pilastry, festony, girlandy, uskrzydlone główki anielskie, kartusze i gzymsy z ornamentyką roślinną.
Pod jednym z naroży kościoła znajduje się krypta, w której była złożona trumna ze szczątkami
Stanisława Augusta Poniatowskiego.
Kościół wołczyński stanowi jedyną pozostałość zespołu pałacowego - dawnego ośrodka dóbr
Poniatowskich, w którym w 1732 r. przyszedł na świat przyszły król, rozbudowanego we wspaniałą
rezydencję przez Czartoryskich w poł. XVIII w.
|