Pozostałości zespołu dworskiego
z 2 poł. XVIII w. W k. XVIII w. właścicielem Tuhanowicz był ojciec Maryli Wereszczakówny - Antoni
Wereszczaka. Tuhanowicze zasłynęły wśród innych miejscowości Nowogródczyzny jako miejsce poznania Adama
Mickiewicza z Marylą Wereszczakówną i narodzin niespełnionej miłości, która przez wiele lat
stanowiła natchnienie naszego Wieszcza. Mickiewicz po raz pierwszy przyjechał do Tuhanowicz w 1818 r.
zaproszony tu przez swego przyjaciela Tomasza Zana, który przyjaźnił się z braćmi Maryli - Michałem
i Józefem. Poeta bywał we dworze podczas letnich wakacji w l. 1818-21, ale narodziny wielkiej
miłości do Maryli, jak można wywnioskować z tekstów Mickiewicza i jego przyjaciół, nastąpiły
dopiero w sierpniu 1820 r., a więc wówczas, gdy Maryla była już narzeczoną hr. Wawrzyńca
Puttkamera. Ostatnie spotkanie Mickiewicza z Marylą w Tuhanowiczach miało miejsce w lecie
1821 r., gdy ukochana Wieszcza była już hrabiną Puttkamerową i mieszkała wraz z mężem
w Bolcienikach, a do Tuhanowicz przyjechała na wieść o wizycie Adama u jej braci.
Park w Tuhanowiczach jest położony na skraju doliny rz. Serwecz i ma kształt kwadratu.
W centralnej części parku znajduje się sześć potężnych, częściowo zrośniętych ze sobą ok. 200-letnich
lip tworzących krąg, zwany "Altanką Maryli". Stanowią one pozostałość 12 drzew rosnących niegdyś
wokół altanki, w której spotykali się Adam i Maryla. To o tej właśnie altance poeta napisał
w Dziadach: "Altano! Mego szczęścia kolebko i grobie..".
Od parku w stronę mostu na rz. Serwecz przez łąki wiedzie wyjątkowo malownicza aleja starych topól,
najokazalszych na Białorusi, osiągających 30 m wysokości.
|
Litwa i Białoruś 2003