Uppsala to nie tylko szwedzki Oksford - stare uniwersyteckie miasto - to przede wszystkim historyczne i religijne serce Szwecji, czego widomym znakiem jest wiele wspaniałych zabytków.

W samym centrum średniowiecznego miasta, tylko o 10 minut drogi od stacji kolejowej wznosi się ogromna gotycka katedra - Domkyrkan, największa w całej Skandynawii. Jej budowniczym przyświecał jeden cel - udowodnić mieszkańcom Trondheim w Norwegii, że może powstać coś wspanialszego, niż ich potężny kościół. Swej konkurentce, zbudowanej z importowanego kamienia, katedra w Uppsali ustępuje jednak materiałem, którym w jej przypadku jest lokalna cegła. Na zwiedzających ten przybytek, duże wrażenie robi pogłos we wnętrzu. Szczególnie godne uwagi jest obejście w stylu francuskiego gotyku z wieńcem skąpanych w złocie polichromii kaplic - jedną z nich zdobi pieczołowicie odrestaurowane XIV-wieczne malowidło przedstawiające legendę św. Eryka, patrona Szwecji: jego koronację, krucjatę na terytorium Finlandii, ostateczną klęskę i egzekucję z rąk Duńczyków. Relikwie św. Eryka spoczywają, pilnie strzeżone, w bocznej kaplicy nawy. Są tam też sarkofagi: rebelianta z okresu Reformacji, Gustawa Wazy, jego syna Jana III, a także przyrodnika Linneusza, który mieszkał w Uppsali. Upływ czasu, zniszczenia wskutek pożarów i inwencja kolejnych użytkowników świątyni (np. dwie charakterystyczne wieże dobudowano dopiero w końcu XIX w.) spowodowały, że dzisiejszy wygląd wielokrotnie odnawianej i przebudowywanej katedry nie bardzo przypomina XIII-wieczne centrum życia duchowego.

Historia lepiej obeszła się z budynkami otaczającymi Domkyrkan. Naprzeciwko jej fasady zachodniej wznosi się zwieńczone cebulastą kopułą, zbudowane w 1625 r., uniwersyteckie Gustavianum, które - ze względu na świetnie zachowaną salę sekcji zwłok - stanowi przedmiot dumy tutejszego biura informacji turystycznej. W tym samym gmachu mieszczą się jeszcze niewielkie zbiory antyczne egipskie i grecko-rzymskie, oraz zabytki nordyckie. Obecna siedziba uniwersytetu - imponujący, neorenesansowy, XIX-wieczny budynek - znajduje się po drugiej stronie ulicy. W tym dawnym seminarium duchownym mają miejsce obecnie wykłady i ćwiczenia oraz majowe ceremonie magisterskie. Spośród bardziej znanych absolwentów uczelni warto wymienić przyrodnika Carla von Linne (Linneusza) i Andersa Celsjusza, twórcę 100-stopniowej skali temperaturowej. Na tyłach uniwersytetu znajduje się Carolina Rediviva - uniwersytecka biblioteka. Co roku 30 kwietnia - mimo że wtedy zwykle jeszcze leży śnieg - spotykają się tu na obchodach pierwszego dnia wiosny studenci ubrani w tradycyjne, przypominające marynarskie, czapki. Jest to jedna z największych bibliotek w Skandynawii - jej księgozbiór liczy ok. 4 mln egzemplarzy. Biblioteka szczyci się największym na świecie zbiorem pamiątek po Koperniku, wśród których wyróżniają się tablice astronomiczne z własnoręcznymi adnotacjami astronoma. Kolekcja ta to jeden z łupów wojennych, który trafił do Szwecji razem z wieloma polskimi zbiorami dzieł sztuki i książek w czasie "potopu". Po tym wszystkim zamek, niedostępny dla zwiedzających, może tylko rozczarować. W 1702 r. potężny pożar pochłonął dwie trzecie miasta w tym również zamek. Z potężnej budowli ocalało wówczas tylko jedno skrzydło i dwie wieże, co dziś wygląda trochę jak hollywoodzka dekoracja filmowa, daje jednak pewne pojęcie o pierwotnym kształcie zamku. W tym dawnym uniwersyteckim ogrodzie botanicznym do dziś zachowało się wiele roślin sprowadzonych tu i sklasyfikowanych przez wielkiego botanika w 1741 r.

Zamek królewski został wzniesiony na wzgórzu ponad miastem po 1540 r. przez króla Gustawa Wazę.