Dolina Śmierci - bezodpływowe
obniżenie o charakterze depresji w południowo-zachodniej
części USA, w stanie Kalifornia. Najniżej położony
punkt znajduje się na wysokości 86 m p.p.m., stanowiąc
największą depresję na półkuli zachodniej. Zajmuje
powstały w trzeciorzędzie rów tektoniczny (długość
ok. 225 km, szerokość do 26 km) otoczony pasmami gór
Panamint (z kulminacją Telescope Peak, 3368 m n.p.m.) i Amargosa.
Klimat zwrotnikowy, wybitnie suchy. To najgorętsze miejsce na ziemi, niemal całkowicie pozbawione cienia i wody. Nazwę nadali osadnicy, którzy w 1849 roku zmierzali do terenów złotonośnych i cudem udało im się przeżyć pomimo wyczerpania zapasów wody. Latem temperatura osiąga około 57oC. Średni roczny opad wynosi poniżej 50 mm, wilgotność względna poniżej 1%. Temperatury lipca przekraczają 50°C (maksymalna temperatura dochodzi do 57°C). Liczne koryta rzek okresowych (Amargosa, Death Valley Wash, Salt Creek, Furnace Creek). Malownicze słone jeziorko Badwater otoczone różnobarwnymi osadami soli, boraksu i innych minerałów, o szerokości ponad 9 metrów, wypełnione niezdatną do picia woda. To tu znajduje się największa depresja na tej półkuli. Artist's Palette - to zerodowane zbocza, zadziwiające bajecznie kolorowa mozaiką czerwieni, złota, czerni i zieleni. Od 1933 stanowił Pomnik Przyrody (powierzchnia 8374 km2), od 1994 jest Parkiem Narodowym. W przeszłości wydobywano tu kruszce złota, srebra i miedzi. |