Zamki wileńskie. Pierwszy zamek, zwany Zamkiem Górnym, został zbudowany przez Giedymina na górze przy ujściu Wilenki do Wilii po przeniesieniu jego głównej siedziby z Trok do Wilna w 1323 r. Odtąd Wilno uznawane było za stolicę Litwy. Góra nazywana jest dziś Górą Zamkową, lub Górą Giedymina. Zamek Górny został rozbudowany przez Witolda na pocz. XV w. Zamek ten spełniał głównie funkcje obronne, natomiast jako mieszkanie władców służył Zamek Dolny, wzniesiony w XV w. u stóp Góry Zamkowej, w pobliżu kościoła katedralnego. Była to rozległa budowla, a właściwie kompleks budowli, otoczony pierścieniem murów.

Stary Arsenał, którego odbudowę zakończono w l. 90-tych XX w., został wzniesiony ok. poł. XVI w. Jest to budowla dwukondygnacyjna, zwieńczona wysoką renesansową attyką, ozdobioną motywem podwójnej arkady.

Nowy Arsenał wybudowany został na fundamentach zniszczonych wcześniejszych budowli zamkowych w k. XVIII w. Jest to budowla dwukondygnacyjna, na planie silnie wydłużonego nieprawidłowego prostokąta. Fasadę akcentuje portyk z pojedynczą arkadą, flankowaną z każdej strony przez trzy kolumny, zwieńczony ścianką attykową.

Górny Zamek od całkowitej zagłady uratował fakt, że Góra Zamkowa na pocz. XIX w. została zamieniona w cytadelę, stanowiącą centrum obrony twierdzy założonej przez Rosjan w Wilnie. Cała góra została otoczona wówczas murami, a na najlepiej zachowanej wieży zamkowej umieszczono telegraf optyczny. Ta właśnie wieża, zwana obecnie wieżą Giedymina, zachowała się do dziś, górując nad Górą Zamkową i stanowiąc jeden z symboli Wilna. Jest to budowla ośmioboczna, trójkondygnacyjna. Na Górze Zamkowej zachowały się ponadto resztki murów obwodowych Zamku Górnego oraz przyziemia drugiej wieży i innych budowli zamkowych.