Fragmenty murów miejskich z basteją i Ostrą Bramą.
Z pierścienia i umocnień miejskich z licznymi bramami i basztami, jakim Wilno
zostało otoczone w XVI w., do naszych czasów zachowały się nieliczne fragmenty. Większość
tych obwarowań została rozebrana z polecenia władz rosyjskich po III rozbiorze Rzeczypospolitej,
ok. 1800 r. Zachowała się tylko jedna z bram miejskich -
Ostra Brama, jedna baszta otoczona zrekonstruowaną po 2 wojnie światowej masywną półkolistą basteją
oraz cztery fragmenty muru miejskiego: dwa nieduże przy ul. Pylimo, oraz dwa dłuższe, przyległe do
Ostrej Bramy i baszty. Najbardziej interesującą z tych budowli jest Ostra Brama, zwana też
Miednicką.
Pierwsza nazwa odnosi się do dzielnicy, w której wzniesiono bramę, zwanej niegdyś Ostrym Końcem,
druga zaś nawiązuje do traktu, który prowadził stąd do Miednik Królewskich. Jest to budowla
trójkondygnacyjna, wzniesiona w pocz. XVI w. na planie zbliżonym do kwadratu. W ścianie
zewnętrznej znajdują się trzy szeregi okrągłych strzelnic. Ozdobą bramy jest wieńcząca ją z czterech
stron piękna barokowa attyka polska z pocz. XVII w., z wizerunkiem Pogoni od frontu.
Od strony wewnętrznej do Ostrej Bramy przylega kaplica Ostrobramska mieszcząca cudowny obraz MB. |
Litwa i Białoruś 2003