Cerkiew p.w. Św. Ducha i klasztor prawosławny.
Cerkiew i monastyr zostały założone na mocy królewskiego przywileju w 1597 r. przez prawosławne
bractwo Św. Trójcy. Pierwotna cerkiew była drewniana. W 1638 r. na jej miejscu wzniesiono obecną,
barokową świątynię, przebudowaną po pożarze w 1749 r. Cerkiew jest świątynią na planie krzyża,
trójnawową, z transeptem, półkoliście zamkniętym prezbiterium i dwiema niskimi, również
półkoliście zamkniętymi zakrystiami. Najcenniejszym elementem wyposażenia wnętrza jest wspaniały
późnobarokowy wielokondygnacyjny drewniany ikonostas z l. 1753-1756, przypominający formą barokowe
ołtarze kościelne. W ikonostasie 15 cennych obrazów z XIX w. W cerkwi przechowywane są
relikwie czczonych w prawosławiu pierwszych w Wilnie męczenników za wiarę chrześcijańską, dworzan
księcia Olgierda, świętych Jana, Antoniusza i Eustachego.
|
Litwa i Białoruś 2003