Aksum (Axum), miasto w północnej Etiopii, na Wyżynie Abisyńskiej, na wysokości 2300 m n.p.m., w regionie Tigraj. 19 tys. mieszkańców. Święte miasto Koptów. Starożytne miasto, założone około V w. p.n.e. przez plemiona semickie z południowej części Półwyspu Arabskiego, które uniezależniły się od cywilizacji miasta-państwa Saby. Rozwijało się dzięki położeniu u zbiegu dróg handlowych tzw. szlaku kadzidlanego, prowadzącego od Morza Śródziemnego przez Półwysep Arabski ku Indiom, obejmującego tereny nad Morzem Czerwonym i sięgającego w głąb Afryki, aż po Zanzibar. Od I w. stolica państwa Aksum, następnie centrum religijne Kościoła koptyjskiego, miejsce koronacji cesarzy etiopskich, siedziba władz państwowych i kościelnych. Zniszczone podczas najazdów i wojen z muzułmanami w latach 1529-1559, nie odzyskało dawnego znaczenia.

Zabytki Aksum wpisano na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO.

Aksum jest najświętszym miastem w Etiopii. Tu w IV w. chrześcijaństwo ogłoszono religią narodową. Zgodnie z Kościołem Ortodoksyjnym, znajduje się tu również oryginalna Arka Przymierza zawierająca dziesięć przykazań. Podejrzewa się, że Arka spoczywa gdzieś w podziemiach XVII wiecznego kościoła Świętej Marii z Syjonu, ale oczywiście nikt nie może tam wejść.

Kościół Świętej Marii z Syjonu. Stary kościół został zbudowany w 1665 roku przez króla Fasylidesa na miejscu wcześniejszego kościoła zburzonego w 1535 r podczas inwazji muzułmańskiej. Kościelne muzeum posiada małą, ale imponującą kolekcję biblii, krzyży i koron.
Obok, w 1965 roku Haile Selassie wybudował nowy kościół.
Do starego kościoła mogą wejść tylko mężczyźni. Najpierw oglądamy skarbiec. Dość osobliwy. Skrzynia na nóżkach a w niej bardzo cenne stare korony, zabytkowa parasolka ozdabiana srebrem i 900 letni manuskrypt zawinięty w kawałek brokatu. Mamy okazję oglądać piękne malowidła w manuskrypcie, gdyż tutejszy przewodnik bierze go w ręce i bez chwili wahania przewraca kartki. Obok starego kościoła, w latach 60 XX wieku wybudowano nowy. Wzorowany jest na jednej z koron, które przed chwilą oglądaliśmy. W nowym kościele prawie wszystko jest nowe, z wyjątkiem 1100 letniej księgi, malowanej na skórze. I tu również żadnego zabezpieczenia przed dotykaniem, przed robieniem zdjęć z lampą błyskową.

Jedziemy kawałek za miasto do ruin Pałacu Króla Kaleba. Ruiny leżą na małym wzgórzu poza miastem. Król Kaleb panujący w VI wieku był jednym z najważniejszych władców Aksumskich. Kwadratowy pałac miał rozmiary 60m na 60m z wieżami z czterech stron. Wg lokalnej tradycji budynek ten był skarbcem Króla Kaleba oraz grobowcem jego syna Gebre Meskela. W dół, do podziemnych pomieszczeń wiodą schody. Pomieszczenia zbudowane z masywnych bloków granitowych. Sufit grobu wykonany jest z jednego ogromnego bloku. Na ścianach wyryte są krzyże.

W drodze powrotnej drodze zatrzymujemy się przy basenie królowej Saby. To zbiornik wodny wykuty w skale.

Kolejne miejsce, które odwiedzamy, to Północne pole stelli. Stelle to wielkie, rzeźbione filary wykute w pojedynczych blokach granitu. Trzy najważniejsze były bogato dekorowane, tak, że wyglądały jak wielopiętrowe budynki z drzwiami i oknami. Największy obelisk, który miał 35 metrów wysokości i ważył 500 ton, był największym kawałkiem kamienia wyciętego przez człowieka, obecnie leży połamany na ziemi. Najwyższa, 24 metrowa, do tej pory stojąca stella jest przypisywana królowi Ezana - to duma Etiopii. Obok stała nieco wyższa stella, zabrana w 1937 do Rzymu. Została przecięta na 2 kawałki. Ostatnio mówi się o bardzo prawdopodobnym zwrocie tej stelli.

Przejeżdżamy na drugi koniec miasta. Tu znajduje się Pałac królowej Saby datowany na VIII wiek. Pozostałości ścian sugerują, że miał on jeszcze jedno piętro. W pałacu była sala tronowa, prywatna łaźnia, kuchnia z dwoma piecami z cegły, które przetrwały do dziś, oraz wiele innych pomieszczeń. Archeolodzy datują pałac o 1500 lat później od panowania królowej Saby (z X w pne do V lub VI w ne). Ruiny budowli, w której znajdowało się wiele pomieszczeń, giną w wysokiej trawie.

Na koniec oglądamy kamień z inskrypcjami w 3 językach. Niestety niewiele widać, bo np. napis grecki uległ zniszczeniu z powodu deszczu i słońca. Znowu leje. Wracamy do hotelu. Po deszczu wychodzimy na spacer po mieście. To nasz pierwszy kontakt z mieszkańcami Etiopii.